Bijdrage VVD op het Aanvalsplan armoede en schuldhulpverlening 2020-2024: De knoop ontwarren

Voorzitter,

In het plan wordt met name de nadruk gelegd op het verzachten van armoede en al is dit een goed doel op zich, een stukje ambitie ontbreekt hier. Ik lees eigenlijk niet terug wat we nu anders gaan doen dan dat we in het verleden hebben gedaan om mensen uit de armoede te krijgen. De ambitie om de armoedegrens onder het landelijk gemiddelde te krijgen, gaan we met dit plan niet halen. Daar moeten we andere dingen voor doen dan die we in het verleden hebben gedaan. Ik heb het hier over ladders voor mensen, ladders om uit de armoede op te staan. Wij zien een nog grotere groep in de armoede komen door de huidige crises. Dit gaat ons een veel geld kosten maar wat nog erger is, zijn de situaties waar mensen in terecht komen.

Stel je voor dat je je kinderen niet een keer per jaar mee kunt nemen op vakantie, stel je voor dat je geen nieuw paar schoenen kunt permitteren. Dit kunnen hele heftige dingen zijn die -zoals het stuk ook beschrijft- een generationale armoede kan veroorzaken. Ik weet zeker dat niemand dit wil. Met een extra toeslag bestrijd je geen armoede, dat is armoede subsidiëren.

Wij hebben bijna 3700 mensen in de bijstand in Maastricht, daarbij komen nog meer dan 3000 mensen bij die gedeeltelijk niet meer kunnen werken. Tegelijkertijd komen we mensen te kort in de zorg, ICT en techniek. Een vreemde onbalans die we niet proberen recht te trekken. Als we armoede willen bestrijden, dan scholen we mensen om waarbij ze een fijne en goed betaalde baan kunnen krijgen. Zo creëren we een situatie dat er wel mogelijkheden zijn om op vakantie te gaan of nieuwe schoenen te kopen. Deze visie mis ik en daarom wil ik een voorstel doen om een goed begin te maken. Ik nodig de wethouder uit om een toezegging te doen voor het volgende:

·        Bij het armoedebeleid een kwalitatieve monitor te ontwikkelen voor onze populatie van mensen die onder 110% zitten van het sociaal minimum;

·        Voor dit onderzoek deze mensen te benaderen door middel van korte interviews met uiteraard representatief aantal;

·        De mensen hierbij uit te splitsen naar bijstand, arbeidsongeschikt, laag inkomen etc. Drie vragen zullen hier sowieso in terug moeten komen namelijk:

Vraag één, wat vindt u van het armoedebeleid van de gemeente Maastricht?

Vraag twee, welk cijfer geeft u voor de handvaten die de gemeente biedt zodat u zelf uit de armoede kunt opstaan?

Vraag drie, wat kan de gemeente u concreet aanbieden zodat u weer op eigen benen kunt staan en uit het armoedebeleid kunt opstaan?

Ik zou hier graag voor de kerst een voorlopige uitslag van willen zien.

Dank u wel.